Het gaat beginnen!

8 mei 2018 - Gandia, Spanje

Trappelend van ongeduld begin ik op woensdag 2 mei aan mijn avontuur en aangezien ik alle tijd van de wereld heb heb ik het volgende plan gemaakt. Ik ga eerst van Schiphol met de trein naar Brussel Zuid \ Charleroi.I In Charleroi een kort busritje  en hup het vliegtuig in naar Valencia. Een kind kan de was doen zou je denken! Maar niets is minder waar.

Op Schiphol staat totaal onverwacht mijn moeder om mij uit te zwaaien. Super leuk vind ik dat. Net op tijd ontdek ik dat ik op het verkeerde perron sta, alsof ik nooit met de trein reis!! Gelukkig gaat het nog net goed. In Charleroi moet ik een kaartje kopen voor de bus maar geen idee waar.... Gelukkig komt dat ook goed. In Valencia neem ik een taxi naar mijn hotel, just to be sure.....

Na 2 dagen Valencia (prachtige stranden trouwens en heerlijke tapas) begint het volgende deel van de reis. De trein naar Gandía; een gezellig boemeltje brengt mij in een uurtje naar Gandía.  Ik heb best last van mijn backpack en ik heb al de voorzichtige conclusie getrokken dat ik de inhoud nog eens kritisch moet beschouwen en er een paar kilo uit moet gooien. Vanwege deze backpack besluit ik ook nu weer een taxi naar mijn hotel te nemen. De taxichauffeur is uiterst vriendelijk en zegt mij dat het hotel echt heel dichtbij is en legt mij uit hoe ik moet lopen. Natuurlijk ga ik dan voor de gezonde variant en ga lopen. HAD IK DIT MAAR NOOIT GEDAAN!! Het gaat enorm mis en raak de weg kwijt met 16 kilo op mijn rug. Ik laat me ergens op een terras op een stoel vallen en doe de packpack af van mijn pijnlijke schouders. Ik zet geen stap meer! Het huilen staat mij nader dan het lachen en een aardige serveerster belt alsnog een taxi voor me. Uiteindelijk ben ik een uur na aankomst in Gandía in mijn hotel. De dag daarna blijkt dat als je goed loopt dit slechts een minuut of 10 (met bepakking) hoeft te duren.

Oké, ik moet me instellen op het feit dat ik me vaak slecht kan oriënteren. Als ik met een ander onderweg ben kan ik me verschuilen achter de ander of zijn we samen onhandig. Als ik dan toch een nadeel moet noemen van alleen reizen is dit er wel een; ik kan me slecht oriënteren en moet daar echt rekening mee houden!

Maar verder niet hoor! Het is nu al een mooi avontuur..... 

Foto’s

3 Reacties

  1. Marian:
    8 mei 2018
    Leuk verhaal Monique.! Geniet!
  2. Barbara:
    8 mei 2018
    De kop is er af! Ben benieuwd naar de vervolgverhalen. Enjoy 🍀
  3. Anja:
    8 mei 2018
    Leuk verhaal
    En hoe bevalt het werken in de tuin?